'Ik heb helemaal geen talenten'

‘Mevrouw, ik wil u best helpen met dat Talentenpaspoort, maar ik heb eigenlijk helemaal geen talenten’, zei een van mijn studenten toen ik 2 jaar geleden het Talentenpaspoort uit wilde proberen met mijn klas.

‘Oh, hoezo niet?’, vroeg ik aan hem.

‘Nou, ik ben autistisch en ik heb adhd, dus mensen vinden mijn vooral irritant’, zei hij.

‘Krijg je weleens een compliment?’, vroeg ik.

‘Niet van mijn ouders in ieder geval, thuis hebben we vooral ruzie’, antwoordde hij.

‘En je vrienden?’

‘Ja, ik heb wel een leuke vriendengroep. Die zijn denk ik wel blij met mij.’, antwoordde hij.

‘Hoezo zijn ze zo blij met je dan?’, vroeg ik geïnteresseerd.

Hij begon te lachen en zei: ‘Nou, door mijn autisme, wil ik altijd alles goed weten en uitzoeken, dus als we bijvoorbeeld naar de Efteling gaan, dan regel ik de kaartjes, weet ik precies wie hoe laat welke bus moet hebben en bij welk tentje we de lekkerste snacks kunnen halen. Ook hou ik steeds in de gaten bij welke attracties het druk is, zodat we nooit te lang hoeven te wachten.’

‘Wow, dat lijkt me heel fijn. Dat ben je dus wel echt organisatorisch sterk?’, vroeg ik.

‘Jazeker! Ik organiseer en regel altijd alles.’

‘Ik zou willen dat ik zo iemand in de vriendengroep had zeg, dat lijkt me heerlijk.’

Lachend keek hij me aan.

‘Zijn er nog andere momenten waarop je dingen organiseert en regelt?’, vroeg ik verder.

Hij dacht even na en zei trots: ‘Nou ik heb dus mijn eigen band opgericht.’

‘Je eigen band? Hoe dan?’, vroeg ik, verbaasd en onder de indruk.

‘Ja, ik ben gitarist en hou van rock muziek en vorig jaar heb ik een eigen band opgericht. Best moeilijk hoor, want je moet de goede mensen met de instrumenten die passen vinden’, legde hij uit.

‘Wow en dat heb jij helemaal zelf gedaan?’ vroeg ik.

‘Ja’, zei hij nog trotser.

‘Maar dan moet je wel heel goed samen kunnen werken, anders klinkt de muziek natuurlijk niet?’

‘Ja, samenwerken is heel belangrijk, maar dat kan ik wel goed. Althans, met de mensen die goed bij me passen’.

‘Die goed bij je passen?’

‘Ja, want eigenlijk werk ik het liefst alleen. Als ik een taak heb op mijn stage die ik leuk vind, dan kan ik me zo 2 uur lang concentreren en doorwerken.’

‘Dus jij kan én goed samenwerken, maar jezelf ook heel goed concentreren en zelfstandig werken?’

‘Ja, eigenlijk wel. Hoezo?’

‘Weet je hoeveel bedrijven in de techniek blij zouden zijn met een werknemer zoals jij? Weet je hoe weinig mensen zich lang kunnen concentreren op 1 taak? Dat jij dat wel kan is echt super!’, legde ik hem uit.

‘Echt waar?’, vroeg hij.

‘Echt waar! Ik kan mezelf ook maar 10 min concentreren en dan ben ik alweer afgeleid.’

Lachend keek hij me aan.

‘Oke, dus dan hebben we nu al een paar kwaliteiten. Heb jij door dat je je autisme om hebt gedraaid tot iets positiefs? Dat autisme ook heel veel kwaliteiten met zich mee brengt.’

‘Oh ja. Niet alleen maar irritant dus..’, reageerde hij twijfelend.

‘Nee zeker niet. Kan dat met je adhd ook?’

Hij dacht even na en antwoordde: ‘Nou, ik merk op stage dat collega’s vaak toe zijn aan pauze en aan het einde van de dag langzamer werken, terwijl ik altijd actief ben en veel energie heb, dus ook veel kan doen.’

‘Wow, weer een kwaliteit! Zet deze maar eens in je Talentenpaspoort. Ik denk dat elk bedrijf jou wil aannemen als ze dit allemaal lezen. Echt een aanwinst voor elke bedrijf!’, zei ik.

Samen vulden we zijn Talentenpaspoort in. In plaats van onzeker en twijfelend, hadden we binnen no time de basis van zijn Talentenpaspoort staan.

En het resultaat?

1 Trots vertelde hij dat hij zijn Talentenpaspoort aan zijn ouders en opa hadden laten zien dat ze hadden gezegd enorm trots op hem te zijn.

2 Hij gebruikte zijn Talentenpaspoort om te solliciteren naar een nieuwe stage en deze reageerden direct enthousiast ‘eindelijk weten we meer over de persoon die solliciteert, waardoor we sneller een match kunnen maken op de werkvloer’.

3 Zijn zelfvertrouwen groeide en hij ging klasgenoten helpen met het invullen van hun Talentenpaspoort en gaf ze complimenten

4 Een mega trots docent. Dit wil toch iedereen voor zijn/haar leerlingen/studenten!